haruka: stycznia 2017

KIZNAIVER

Cześć ♥

Dziś przychodzę do Was z kolejnym anime, które niedawno skończyłam. Jest nim Kiznaiver.

W futurystycznej Japonii na ziemiach odratowanych spod ogromnego wysypiska śmieci powstała niezwykła metropolia - Sugomori City. W tych realiach żyją Noriko Sonozaki oraz Katsuhira Agata, chodzący razem do klasy jednej z lokalnych szkół. Pomimo czasu spędzanego w placówce uczniowie nie mają o sobie pojęcia, można wręcz powiedzieć, że są do siebie wrogo nastawieni. Tym bardziej zdziwiony jest Katsuhira, gdy pewnego dnia tajemnicza i apatyczna Sonozaki oznajmia mu, że został wybrany na Kiznaivera. System Kizuny, do którego podłączeni są również inni znajomi z klasy naszych bohaterów, ma stać się innowacyjnym remedium na zło tego świata, poprzez rozdzielanie przykrych doświadczeń pomiędzy Kiznaiverami. Gdy jeden z nich zostanie w jakiś sposób zraniony, system rozkłada ból na wszystkich połączonych z siecią. Fabułę anime komplikują działania Sonozaki, wystawiającej grono bohaterów na przeróżne niebezpieczeństwa.

Tak przedstawia się opis anime, które według mnie na początku było świetne. Czemu na początku?

Bardzo, ale to bardzo wkurzyło mnie to, że każdy bohater od razu miał przypisaną do siebie osobę, z którą musiał być w związku lub się w niej "podkochiwać". Było to dla mnie kłopotliwe, ponieważ sama lubię łączyć ze sobą w pary bohaterów, nie zważając nawet na to, że nie pasuje to do całej historii i upodobań danego bohatera. Od początku widziałam Katsuhirę z Hisomu, a Sonozaki bardzo przeszkadzała mi w shipowaniu ich. Jest to dość nieuniwersalne anime dla osób, które nie widzą nigdzie gejowskich paringów i określają się do miłości obu płci.

Muszę jednak przyznać, że bardzo spodobała mi się kreska. Może nie była dokładna i można by doszukać się wielu błędów, ale jednak przypadła mi do gustu. Sama nie wiem czemu, ponieważ jednak wolę, kiedy kreska jest staranna i dokładna.

Jednak sama fabuła była bardzo ciekawa. Futurystyczne miasto, chęć stworzenia utopii - miasta, w którym nieznajomy by był ból, cierpienie i przede wszystkim smutek. Jednak wykorzystywane były do tego dzieci, co bardzo silnie dało się we znaki w ich dalszym życiu. Dodatkowo paczka nieznajomych, która stopniowo zaprzyjaźniała się ze sobą, nawet o to nie dbając. Rozwijająca się miłość, która wielu bohaterom bardzo pomogła.

Co do ścieżki dźwiękowej - nie przysłuchiwałam się jej, ale muszę przyznać, ze w niektórych momentach nadawała klimatu, tym bardziej, jeśli działy się bardzo, bardzo ważne rzeczy, a muzyka dodawała po prostu tego klimatu, wprawiając widza w niesamowite emocje.

Tutaj mozecie posłuchać piosenki z openingu do Kiznaiver, Boom Boom Satellites - Lay Your Hands On Me:

Podoba mi się też to, że anime nie ogranicza się tylko do dwóch głównych bohaterów, a ukazuje też momenty z życia innych, drugoplanowych postaci, które może i nie są zbyt istotne w całej historii, ale nadają klimatu całemu dziełu.

Zaszczycę Was teraz kilkoma screenami/gifami z anime i bardzo, bardzo gorąco Wam to polecę, bo na prawdę warto. Mam nadzieję, ze przekonacie się do tego anime i napiszecie w komentarzu, czy dzięki mojej recenzji je obejrzeliście, a jeśli tak - to jakie są wasze odczucia.

Moja ocena: 8/10 (za narzucenie z kim dana postać ma się umawiać)

Do następnego! ♥

haruka x

14:36
0 Comments

COMEBACK PENTAGON

Cześć kochani ♥

Dziś zajmiemy się kolejnym comebackiem, jakim jest PENTAGON, którzy wrócili uwaga, uwaga DZISIAJ ze swoim kolejnym singlem - Pretty Pretty.

To chyba pierwszy raz, kiedy robię recenzję w dzień wyjścia teledysku i bardzo się stresuję, ale mam nadzieję, że się Wam spodoba.

PENTAGON to boysband, który zadebiutował w październiku tamtego roku. Składa się on z dziesięciu bardzo utalentowanych, a także przystojnych mężczyzn: Jinho, Hungseok, Hui, E'Dawn, Shinwon, Yeo One, Yan An, Yuto, Wooseok i Kino.

Od razu muszę napisać, że zakochałam się w piosence. Jest lekka, bardzo przyjemnie się jej słucha. W znacznej mierze przeważają partie wokalów, ale to nie jest problemem - przynajmniej nie dla mnie (choć wolę piosenki z takim "pierdolnięciem").

Co do teledysku - urzekło mnie to, że nie zrobili z tego kolejnego nad wyraz uroczego lub wręcz przeciwnie - cholernie bad teledysku. Podoba mi się ta oryginalność. Nie widziałam jeszcze nigdy podobnego teledysku, więc to duży plus dla chłopaków. Bardzo podoba mi się ta historia, ponieważ nie potrzeba miliona domysłów i teorii. Jest prosta. Chłopak zakochuje się w dziewczynie i dla niej uczy się tańca, czyli czegoś, w czym nigdy nie był dobry, jednocześnie mierząc się z jego odwiecznymi "wrogami", pokazując im kto tu tak na prawdę rządzi.

Również podoba mi się koncept. W połowie jest typowo "dresiarski", a druga połowa to koncept szkolny. Można również zauważyć takie motywy jak walka o dziewczynę, dążenie do celu, a także chęć przeciwstawienia się silniejszym.

W sumie ode mnie to tyle. Mam nadzieję, że podobała się Wam moja recenzja, ponieważ ja czułam się świetnie przy pisaniu tego. Najbardziej lubię takie teledyski, przy których nie trzeba dużo mówić, bo wszystko jest jasne i klarowne.

Moja ocena: 10/10

Zapraszam Was do obejrzenia teledysku i własnej oceny ♥

Do następnego! ♥

haruka x

p.s: piszcie, jakie comebacki/debiuty, a nawet starsze piosenki chcielibyście zobaczyć na moim blogu :)

21:13
0 Comments

SUPER LOVERS 2

Witam po bardzo długiej przerwie, która była wynikiem mojego braku internetu, ale nie martwcie się. Przychodzę dziś do Was z nowością, jaką jest druga część anime Super Lovers.

Pierwszy odcinek wyszedł dosłownie kilka dni temu, więc robię to zupełnie na świeżo. Może zanim zacznę rozchodzić się na temat drugiej części to zarysuję Wam delikatnie fabułę sezonu pierwszego.

Kaidou Haru odwiedza swoją matkę w Kanadzie nie wiedząc, że ta adoptowała chłopca - Rena. Jest on jednak bardzo skryty, przywiązany do psów i nawet nie myśli o tym by w jakiś sposób zbliżyć się do Haru. Jednak ich relacja szybko ulega zmianie, kiedy nastolatek uczy z wytrwałością chłopca podstawowych czynności nie przejmując się tym, ze maluch czasem bywa agresywny. Jednak starszy po jakimś czasie zakochuje się w chłopcu.

Nie będę zdradzała Wam reszty fabuły, ponieważ wolałabym, byście sami sprawdzili to anime.

Co do drugiej części - wyszedł dopiero jeden odcinek i nie jestem w stanie zbyt wiele napisać, jednak mogę na spokojnie stwierdzić jedno. Relacja Haru i Rena ma się bardzo dobrze i choć rozwija się w ślimaczym tempie to zapewne po kilku odcinkach będzie dość... ciekawie, jeśli wiecie co mam na myśli *lenny*.

Można dostrzec różnice w wyglądzie bohaterów, a tym bardziej Rena.

Według mnie wygląda on o wiele gorzej. Wyobrażałam go sobie znacznie inaczej, a minęły dopiero trzy miesiące od sytuacji, która wydarzyła się w ostatnim odcinku pierwszego sezonu. Oczywiście Haru także się zmienił. Możemy dostrzec to po ostrzejszych rysach jego twarzy, a także po długości jego włosów.

Kreska sama w sobie jest bardzo przyjemna. Nie mam do niej zastrzeżeń. Soundtrack też jest bardzo fajny, miło się go słucha i dobrze wpasowuje się w całą kompozycję.

Oczywiście nie może zabraknąć nowych twarzy w serii. Od razu moją uwagę przykuł tajemniczy mężczyzna, który pojawia się w openingu do drugiego sezonu. Nie jest jeszcze wiadome jaką rolę odegra w historii tej dwójki, ale wydaje mi się, że nie wyjdzie z tego nic miłego.

Mam nadzieję, że moja recenzja Wam się spodobała, a teraz zapraszam Was do obejrzenia traileru do anime, a także do własnej recenzji :) Bardzo, bardzo gorąco Wam to polecę, bo na prawdę warto. Mam nadzieję, ze przekonacie się do tego anime i napiszecie w komentarzu, czy dzięki mojej recenzji je obejrzeliście, a jeśli tak - to jakie są wasze odczucia.

Moja ocena: 10/10